KOŚCIÓŁ KATOLICKI W CEGŁOWIE

Kościół katolicki pod wezwaniem św. Jana Chrzciciela w Cegłowie powstawał w latach 1441-1444 jako świątynia drewniana. Do 1534 r. był filialnym kościołem parafii Kiczki. Jego fundatorką była Anna Mazowiecka z Holszańskich, Jagiellonka, żona Władysława, założyciela dynastii Jagiellonów i króla Polski. Do tego dzieła przyczynił się też biskup poznański Andrzej z Bnina. W roku 1547 biskup poznański Benedykt Łubieński przekazał Cegłów Kapitule Warszawskiej. Obecny murowany kościół został wzniesiony w drugim ćwierćwieczu XVI wieku w stylu gotyku mazowieckiego, bardzo popularnego na tych ziemiach. Świątynia usytuowana na wzgórzu w północnej części rynku, który otaczały podmokłe tereny spełniała niegdyś funkcje obronne. Świadczyć o tym mogą masywne ściany o grubości dochodzącej do ponad 1,5 metra oraz okna znajdujące się wysoko i tylko po jednej stronie budynku. W 1603 roku biskup poznański Goźlicki dokonał wizytacji kościoła. Przedstawiony wówczas jego stan nie był najlepszy o czym świadczy następujący zapis „kościół był murowany, dach nad nim ze starości spadał i zewsząd zaciekało”. Po tej wizycie przystąpiono do gruntownego odnowienia kościoła ponosząc na ten cel znaczne nakłady. Prace trwały 26 lat. W tym czasie w roku 1611 przywieziono do Cegłowa ołtarz Mistrza Lazarusa z Warszawy. Z tego okresu pochodzi wschodni szczyt prezbiterium, sklepienie zakrystii oraz dwa renesansowe portale, jeden w wejściu z prezbiterium do zakrystii, drugi w wejściu do kościoła od południowej strony. W 1621 w odpisie przywileju lokacyjnego zawarte jest stwierdzenie, że kościół parafialny już upadły niepospolitym nakładem został odnowiony i najbogaciej przyozdobiony. Remont kościoła zakończyła jego konsekracja 21 grudnia 1629 roku przez biskupa poznańskiego Macieja Łubieńskiego. Wówczas nastąpiło także potwierdzenie erekcji parafii.

W 1603 roku założono w Cegłowie szkołę parafialną, której rektorem został Wawrzyniec Wroncius, pobierający dochody z wsi Piaseczno i Dzielnik. Od połowy XV wieku i w początkach XVI wieku sieć tego typu szkół na Mazowszu była znacznie rozwinięta. Udzielano w nich nauki początkowej, dużą wagę przywiązywano do poznania Pisma Świętego, obrzędów religijnych i nauki śpiewu kościelnego.